Ito ay may katotohanan—tayo ay kung ano ang ating kinakain. Sinabi ni Jesus na ang kanyang katawan ang ating pagkain. “Maliban nang inyong kanin ang laman ng Anak ng tao at inumin ang kaniyang dugo, ay wala kayong buhay sa inyong sarili”(Juan 6:53).
“Marami nga sa kaniyang mga alagad, nang kanilang marinig ito, ay nangagsabi, Matigas ang pananalitang ito; sino ang makaririnig noon?” (v. 60). Hindi maunawaan ng mga Hudyo ang ganitong kaisipan, at “Dahil dito'y marami sa kaniyang mga alagad ay nagsitalikod, at hindi na nagsisama sa kaniya”(v. 66).
Doon sa mga nagwalang bahala sa pagkain na ito ng Panginoon sa mesa ng pakikipag-isa na nag-iisa ay hindi nauunawaan kung ano ang ibig sabihin ni Jesus. Ang Komunyon ay hindi isa lamang nagsasagisag; sa halip, ito ay para paalalahan tayo na siya ay naging pinanggalingan ng buhay sa pamamagitan ng kamatayan. Kailangan tayong lumapit ng madalas, araw-araw, para kumain at uminom kasama siya. Kung mas higit pa natin siyang kinakain, ay higit pang espirituwal na pamumuhay ang ipamamalas sa atin. Mayroon tayong bukas na paanyaya na lumapit sa kanyang mesa, kumain, maging matatag. Ang pagsalo sa pagkain kay Cristo ay ang kumain ng Salita ng Diyos at makipag-isa sa kanya sa pananalangin ng pananampalataya.
Kapag ang tupa ay hindi napakain, sila ay lumalaking payat at nanghihina, nagiging madaling biktima ng kanilang mga kalaban. Gayunman, nakita ko sa bayan ng pagdating ng mga natirang lahi ng ministeryo na kinabibilangan ng mga lingkod at mga katulong na naging malapit sa puso ng Panginoon. Pinahiran sila ng Espiritu Santo para ilapit ang mga naghahanap na mga tao na susunod sa kanila sa kapunuan ni Cristo. Ang kanilang bilang ay kaunti lamang, ngunit lumalago. Wala silang ibang pagkukunan ng buhay! Sila ay punung-puno ng buhay sapagkat sila ay madalas manggaling sa presensiya ng Panginoon.
Ang Diyos ay nagbigay daan para gawin ang bawat anak niya na malakas para mapaglabanan ang kaaway! Ang lakas na ito ay nanggaling sa pagkain ng Tinapay ng Diyos na ibinuhos mula sa langit. Ang ating espirituwal na kalusugan at lakas ay nakasalalay dito. Pakinggang mabuti ang salita ni Jesus: “Kung paanong sinugo ako ng Amang buhay, at ako'y nabubuhay dahil sa Ama; gayon din naman ang kumakain sa akin, siya nama'y mabubuhay dahil sa akin”(Juan 6:57). Si Jesus ay may malapit na pakikipag-isa sa Ama, ganap na nakatalaga na sundin lamang ang kanyang kalooban, na ang salita ng Ama ang tangi niyang pagkain at inumin! Siya ay araw-araw na sinasang-ayunan sa pamamagitan ng pakikinig at makita kung ano ang nais ng Ama, ang bunga ng madalas na pag-ubos ng panahon na nag-iisa kasama siya.
Minsan sinabi ni Jesus sa kanyang mga disipulo, “Datapuwa't sinabi niya sa kanila, Ako'y may pagkaing kakanin na hindi ninyo nalalaman…Sinabi sa kanila ni Jesus, Ang pagkain ko ay ang aking gawin ang kalooban ng sa akin ay nagsugo, at tapusin ang kaniyang gawa”(Juan 4:32 at 34). Sinabi pa ni Jesus, “Magsigawa kayo hindi dahil sa pagkaing napapanis, kundi dahil sa pagkaing tumatagal sa buhay na walang hanggan, na ibibigay sa inyo ng Anak ng tao: sapagka't siyang tinatakan ng Ama, sa makatuwid baga'y ang Dios”(Juan 6:27).
Hindi tayo maglalakas-loob na balewalain itong lihim ng kalakasan! Kahit na si Cristo ay nabubuhay sa pamamagitan ng Ama, kayat kailangan makuha natin ang ating buhay sa pamamagitan ng pagkain sa kanya. Mapag-isa na kasama ang Panginoon at mag-ukol ng mahalagang sandali sa kanyang presensiya. Nais niyang pakainin ang iyong nagugutom na espiritu at gabayan ka na malampasan mo ang delikadong panahong ito. Ang Diyos ay ipamamalas ang kanyang presensiya kapag hinanap mo siya ng buong puso.
