“Sapagkat natitiyak kong walang makapaghihiwalay sa atin sa kanyang pag-ibig. Kahit ang kamatayan, ang buhay, ang mga anghel, ang mga pamunuan o ang mga kapangyarihan, ang kasalukuyan o ang hinaharap, ang kataasan, ang kalaliman, o alinmang nilalang ay hindi makapaghihiwalay sa atin sa pag-ibig ng Diyos na ipinagkaloob sa atin sa pamamagitan ni Cristo Jesus na ating Panginoon” (Roma 8:38-39).
Ang kamatayan ay malalim at madilim.
Ang buhay ay isang kalayawan at pahirap sa espiritu.
Ang mga pamunuan at ang mga makapangyarihan ay hindi natitinag,
Ang mga bagay sa ngayon ay walang katiyakan:
Ang bagay na parating ay hindi natin alam.
Mayroong hiwaga sa kataasan at kalaliman
Dito sa sandaigdigan,
Gayunman wala isa man dito ang makapaghihiwalay sa atin
Sa kanyang pag-ibig,
Na na kay Cristo na ating Panginoon.
Sino ang makapaghihiwalay sa atin sa kanyang pag-ibig?
Pananakit o taggutom?
Kahubaran, panganib o tabak?
Hindi! Sapagkat ang Diyos ay pag-ibig.
Ang pag-ibig na ito ay higit pa sa anumang pagkakaunawa—
Isang katibaya ng kadalisayan—
Kaya’t lumakad sa pag-ibig niya.
Siya na nananahan sa pag-ibig
Manahan sa Diyos—
At ang Diyos sa kanya.
