Miyerkules, Hunyo 4, 2008

KAPAYAPAAN AT BANAL NA ESPIRITU

Kanino iginagawad ni krsito ang kanyang kapayapan? Maari mong isipin, “Hindi ako karapatdapat na mabuhay sa kapayapaan ni Kristo. Marami akong paghihirap sa aking buhay. Lubos na mahina ang aking pananalig.”

Marapat mong gawin na isaalang-alang ang mga kalalakihan na kung kanino iginawad ni Kristo ang kanyang kapayapaan. Walang sinuman sa kanila ang karapatdapat, at walang sinuman ang may karapatan dito. Marapat mong gawin na isaalang-alang ang mga kalalakihan na kung kanino iginawad ni Kristo ang kanyang kapayapaan. Walang sinuman sa kanila ang karapatdapat, at walang sinuman ang may karapatan dito.

Isipin mo si Pedro. Igagawad na ni Hesus ang kanyang kapayapaan sa isang ministro ng Magandang Balita na sa nalalapit ay magbubuga ng panglalait at blaspemya. Si Pedro ay masigasig sa pag-ibig ni Kristo, ngunit siya ay itatatwa nito.

At nandoon din si Santiago at ang kanyang kapatid na si Juan, na may palabang espiritu, laging nagsisikap na makilala. Hiniling nilang maupo sa kanan at kaliwa ni Hesus nang siya ay pumaitaas sa kanyang trono ng kaluwalhatian.

Ang ibang disipulo ay hindi rin naging makatuwiran. Sumusulak ang galit nila kay Santiago at Juan dahilan sa kanilang pakikipag-agawan ng pansin. Nandoon si Tomas, tao ng Diyos na nagduda. Lahat ng disipulo ay nagkulang sa pananalig, ikinagulat at nakahapit ito kay Hesus. Sa katunayan, sa mga oras ng kaguluhan ni Kristo, silang lahat ay iiwan siya at tatakas. Maging pagkatapos ng Muling-pagkabuhay, kapag kumalat ang balita na si “Hesus ay muling nabuhay,” ang mga disipulo ay hindi basta naniwala.

Ngunit mayroong mas higit pa doon. Sila ay mga naguguluhang ring mga kalalakihan. Hindi nila nauunawan ang pamamaraan ng Diyos. Sila ay naguguluhan sa kanyang mga talinghaga. Pagkatapos ng Pagpapako sa Krus, nawala ang kanilang mga kamalayan ng pagkaka-isa, nagkawatak-watak sa ibat-ibang patutunguhan.

Nakakagulat na paglalarawan: Ang mga lalaking ito ay punung-puno ng takot, kawalan ng pananalig, pagkawatak-watak, kalungkutan, kaguluhan, paglalaban-laban, pagmamalaki. Gayunman dito rin sa mga naguguluhang mga lingkod na ito sinabi ni Hesus, “Ibibigay ko sa inyo ang aking kapayapaan.”

Ang mga disipulo ay hindi pinili sapagkat sila mabuti o makatuwiran; ang mga iyon ay malinaw. O dahil sila ay mayroong talino o mga kakayahan. Sila ay mga mangingisda at mga pangkaraniwang manggagawa, matiisin at mapagpakumbaba. Tinawag ni Kristo at pinili ang mga disipulo sapagkat may nakita siya sa kanilang mga puso. Habang nakatingin siya sa kanila, alam niya na ang bawat isa ay susuko sa Banal na Espiritu.

Sa puntong ito, ang lahat lamang na mayroon ang mga disipulo ay ang pangako ng kapayapaan ni Kristo. Ang kapunuan ng kapayapaang iyon ay ibibigay pa lamang sa kanila, sa Pentekostes. At iyon ang panahon na darating ang Banal na Espiritu at mananahan sa kanila. Natanggap natin ang kapayapaan ni Kristo mula sa Banal Espiritu. Ang kapayapaang ito ay dumarating sa atin habang inihahayag ng Espiritu si Kristo sa atin. Kung higit mong hinahanap si Hesus, higit rin na ipakikita siya ng Banal na Espiritu—at higit pang tunay na kapayapaan ang makakamit mo.