Ang salitang pakikiusap (tingnan ang Zacarias 12:10) ay hindi ginamit sa Bibliya maliban sa pagtanda sa daing o panalangin na sinasabi. Sa madaling sabi, hindi ito pribado o pagbubulay. Ang pakikiusap ay may kinalaman sa tinig!
Ang salitng Hebreo para sa pakikiusap ay nangangahulugan g “isang sanga ng oliba na binalot sa lana, o isang uri ng tela, na iwinawagayway ng isang pinagkalooban na naghahanap ng kapayapaan o pagsuko.” Ang mga ito ay tinawag na “sanga ng pagkakaloob.” Sa madaling sabi, ito ay mga bandila na nangangahulugan ng pagdaing ng ganap, na pagsukong walang kondisyon.
Isalarawan ang isang pagod na kawal sa pakikipaglaban, na limahid na at gula-gulanit na, pagod at pinangingibabawan na, nakasiksik sa isang taguan ng sariling kagustuhan. Siya ay nag-iisa, lupaypay na at payat na payat na, at nasa dulo na ng kanyang kahinaan. Bumali siya ng isang sanga ng puno at itinali ang puti niyang damit dito, itinaas ito, at gumapang palabas ng kanyang tinataguan, dumadaing, “Sumusuko na ako—ayoko na!’
Iyan ay pakikiusap! Sinasabi nito, “Sumusuko na ako! Hindi ko na kayang makipaglaban pa. naligaw na ako at wala ng pag-asa.”
Ang pakikiusap ay hindi lamang pagtawag sa Diyos na gawin ang nais mo. Hindi ito pagmamakaawa at pangangatuwiran sa kanya para alalayan ka sa iyong mga plano. Sa kabaliktaran, ito ay ganap na pagsuko ng iyong sariling kagustuhan o pamamaraan!
Sa maraming siglo ang mga Kristiyano ay tumawag sa Diyos habang puno ng sariling pagnanais, nagmamakaawa at dumadaing, “O Diyos, ipadala mo ako dito, ipadala mo ako doon, ibigay mo ito sa akin, ibigay mo yan sa akin.” Ngunit sa mga huling-araw ang Espiritu Santo ay bababa na may dakilang kapangyarihan para magbunga ng isang pag-iisip ng espiriutwal na pagbagsak. Gigising tayo sa katotohanang na kahit na sa dami ng ating salapi, talino, mga programa, mga ministeryo, at mga plano, ay hindi pa rin natin mahihipo ang sanlibutang ito. Ang katotohanan ay, ang iglesya naging mahina at kaawa-awa.
Kailangang mayroong pagsuko! Ang ating mga daing ay kailangang may kaakibat na pagpayag na isuko ang lahat sa ating buhay na hindi maka Jesu-Cristo.
Ang dalangin ni Daniel ay nagpapakita ng kung ano ang tungkol sa pakikiusap: “Dahil dito, O aming Diyos, pakinggan po ninyo ang pakiusap at daing ng inyong alipin at alang-alang sa inyo O Diyos, kahabagan po ninyo ang inyong Templong nawasak. O Diyos ko, pakinggan po ninyo kami. Masdan ninyo ang masaklap naming kalagayan at ang pagkawasak ng lunsod na nagtataglay ng inyong pangalan. Lumalapit po kami sa inyo hindi dahil sa kami’y matuwid kundi dahil sa kayo’y mahabagin” (Daniel 9:17-18).
