Ang propetang si Samuel ay isang halimbawa ng isang banal na natitira sa mga huling araw—isang inihandang samahan ng mga mananampalataya na nanggaling mula sa mga naguhong lumang tiwaling iglesya.
Si Ana, ang ina ni Samuel, ay ipinanganak ang kanyang anak na lalaki sa pamamagitan ng mga mapapait na luha at maraming panalangin. “Buong pait na lumuluha si Ana at taimtim na nanalangin kay Yahweh” (1 Samuel 1:10).
Subukin ninyong isipin ang eksenang ito: Si Ana ay nasa templo araw-araw, nakaluhod sa harap ng altar na bigo sapagkat siya ay hindi magkaanak. Habang siya ay umiiyak, ang kanyang kalaban—ang ibang asawa ng kanyang asawa—ay pinagtatawanan siya. “Si Ana ay palaging kinukutya ni Penina dahil hindi niloob ni Yahweh na magkaroon siya ng anak” (1 Samuel 1:6).
Narito ang tatlong mahahalagang bagay na nais kong tukuyin mula sa talatang ito:
· Una, ang natira na kinakatawan ni Samuel ay ipinanganak sa pighati at pagpapamagitan.
· Pangalawa, yaong mga nanalangin at nagdalamhati galing sa puso ng Diyos ay kinukutya ng mga kalaban.
· At pangatlo, ang mga natira para sa Diyos ay palaging hindi mauunawaan!
Itala kung ano ang nangyari kay Ana habang siya ay nananalangin: “Habang nananalangin si Ana, ang bibig niya’y pinagmamasdan ni Eli. Gumagalaw ang kanyang mga labi ngunit hindi naririnig ang kanyang tinig sapagkat siya’y nananalangin lamang sa sarili. Dahil dito, inakala ni Eli na siya’y lasing. Kaya, lumapit ito at sinabi sa kanya, ‘Tama na ‘yang paglalasing mo! Tigilan mo na ang pag-inom ng alak at magpakatino ka na” (1 Samuel 1:12-14).
Nang si Ana ay nananalangin, siya ay punong-puno ng pighati, mabigat ang dalahin sa pagsilang ng isang anak na lalaki. Ang lahat lamang na nagagawa niya ay igalaw ang kanyang mga labi dahil sa kanyang pagdaing sa Espiritu. Ganito ang panalangin niya: “Yahweh, Diyos na makapangyarihan sa lahat, kung pakikinggan ninyo ang inyong abang lingkod at inyo pong kahahabagan, kung hindi ninyo ako pababayaan, sa halip ay pagkakalooban ng isang anak na lalaki, ihahandog ko siya sa inyo at habang buhay na siya’y nakalaan sa inyo” (1 Smuel 1:11).
Narito ang dalawang mahalagang palatandaan ng mga banal na natira para sa Diyos:
· Nanalangin sila na katuld ni Ana. Ang kanilang mga dalahin ay malalim at ang kanilang mga puso ay hinalo dahilan sa mga kasalanan sa templo ng Diyos.
· Katulad ni Ana, ipinagkaloob nila ang kanilang mga sarili sa pananalangin araw-araw ng kanilang buhay.
Nais ng Diyos na gawin kayong katulad nila. Nais niyang mahipo ninyo siya at makarinig mula sa kanya. Nais niya na bigyan kayo ng ministeryo na para sa iba na lalapit sa inyo dala ang kanilang mga dalahin at mga pagsubok. At habang ipinapanalangin ninyo sila, ang kanyang Salita ay darating!
